Het leven vieren
Je bent gewend om ’s zondags naar de kerk te gaan. Of je gaat beslist nooit naar een dienst. Of je gaat af en toe, als het zo uitkomt of als er een bijzondere dienst is. De ene dienst spreekt je meer aan dan de andere. Je kiest bewust voor één soort dienst, of je gaat niet (meer) naar een ander soort dienst. Je gaat vooral met anderen mee, of je bent uitsluitend je eigen kerk.
Dit is allemaal mogelijk.
Symbolen en rituelen
Hoe je er ook mee omgaat, vieringen en kerkdiensten zijn vanouds momenten waarop wij mensen even afstand van het dagelijkse leven nemen. Wij staan stil bij wat ons leven betekent en wat ons dagelijks leven overstijgt. Soms ligt de aanleiding in zeer persoonlijke gebeurtenissen, en soms zijn meer algemene thema’s aan de orde. Hoe dan ook, wij zoeken naar zinvolle woorden, beelden en klanken die ons gevoel voor het geheim van ons leven, vaak in stilte, raken.
Verschillend en gemeenschappelijk
Kerkdiensten hebben een vorm die in grote lijnen vastligt (liturgie of orde van dienst). Zij oriënteren zich vooral aan teksten uit de Bijbel, het christelijke Heilige Boek. Hiernaast maken zij gebruik van woorden, beelden en muziek uit de tradities die hieruit zijn voortgekomen.
Vieringen hebben een vrijere opbouw (programma) en een vrije keuze voor teksten, muziek en beelden. Zij kunnen zeer persoonlijk en individueel worden ingevuld.
Kerkdiensten en vieringen hebben gemeen dat zij met symbolen (beelden die iets uitdrukken dat zich anders niet laat zeggen) en rituelen (handelingen die iets teweeg brengen dat zich anders niet laat doen) de zin van ons leven proberen te vatten.
Wij vieren ons leven in zijn volheid, met alles erop en eraan. En wij kijken in de spiegel van (oude) bronnen die ons iets over de wijsheid van het leven kunnen leren.
Ervarings- en belevingsgericht
Kerkdiensten en vieringen worden afgestemd op de ervarings- en belevingswereld van de leden of bezoekers.